Kobieta bez skazy (Gabriela Zapolska).

"Kobieta bez skazy" to kontrowersyjna książka, która pierwotnie nie została dopuszczona do sceny we Lwowie w 1912 roku, spotkała się z protestami matek-polskich w Kielcach i otrzymała krytykę po premierze w warszawskim Teatrze Rozmaitości. Autorka postanowiła przekształcić tę historię w powieść. Główna bohaterka, Rena Bohusz, właśnie przystępuje do unieważnienia swojego małżeństwa w kościele i z humorem opisuje ten proces w listach do przyjaciółki. Uważa siebie za osobę z zasadami i dumnie prezentuje się jako kobieta "bez skazy", niedostępna poza małżeństwem. Jednocześnie, gdy jej mąż jest nieobecny, świetnie się bawi, prowadząc otwarty dom, w którym znajomi zbierają się na flirt i pozamałżeńskie romanse. Zachęca swojego młodego wielbiciela, Alego Kaswina, przyciągając go do siebie, a następnie odsuwając go od progu sypialni. Jednym z gości Reny jest profesor Halski, podrywacz kobiet, który coraz bardziej ją fascynuje. Ta przenikliwa obserwacja mieszczańskiej hipokryzji stanowi punkt wyjścia do głębokich i odważnych rozważań na temat sytuacji kobiet w tamtych represyjnych społeczeństwach. Autorka z pasją i odwagą piętnuje "wiedźmę o długich rękach i wyschłej piersi", czyli tę postać, która jest uważana za personifikację moralności.