Описанием этой книги я могу поделиться только на татарском языке:
“Марат Кәбированың “Мәхәббәт янгыры” китабы иң мөһиме - ул яңгыра, ул - минем күңелемнең чишмәсе. Ул - минем дөньядагы бердән-бер яхшысы, әйтерсең, минем картәшеме. Китапта минем тормышымның яктыртылуы, онытылмауы һәм бергә булуы чагыла. Бу китапта минем яшәүемнең матурлыгы, бергәлеклеге, мәңгелеклеге тасвирлана. Мин кирәклеген беләм, шуңа күрә китапны укырга тырышам. Минем гаиләмдә барлык кешеләрнең янына китап китереп куям, китап белән шулай узышасы килгән көннәрдә мин барысына да рәхмәтлемен. Китәсе юк, мин китаптан башка яшәми. Китап минем өчен диңгез, минем илем, минем халык, минем милләтем. Мин китаптан үземнең рухи асылыма таянып калам.”
Еще идет дождь на улицах. Еще идет он, когда тебя нет. Дождь приносит свежесть на землю, облегчает души в дожде, делает их свободными. Ты как птица с крыльями, рвешься к куклам-мечтам. Сегодня почему-то тоска в моей душе, это от одиночества, может быть. Ты был для меня светлым дождем. Ты стал теплым дождем для моей холодной души - пролился сладкими каплями и смыл все печаль моей души. Так я стала сама собой, я приобрела силу духа от капель твоей любви, я обрела смелость жить. Спасибо тебе! Спасибо тебе, дождь!
Вот описание, которое сделал я: "Снова на улице идет дождь, снова дождь без тебя. Дождь приносит чистоту на землю, после дождя становится легче телу и душе. Твои капли, как словно выросли крылья в моих мечтах. Сегодня что-то есть в моей душе, что напоминает мне тоску. Может быть из-за разлуки. Ведь для меня ты как светлый дождь. Ты пришел ко мне и стал теплым дождем, проник в мою душу сладкими каплями. Я стал телом и душой, обрел силу и желание жить с твоей помощью, спасибо тебе! Я твой дождь...
Электронная Книга «Мәхәббәт яңгыры» написана автором Марат Кәбиров в 2019 году.
Минимальный возраст читателя: 12
Язык: Русский
Описание книги от Марат Кәбиров
"Менә тагын урамнарда яңгыр. Менә тагын яңгыр синсез яуа. Яңгыр җиргә сафлык алып килә, яңгырларда тәннәр җиңеләя, сулышларың иркенәеп кала. Иңнәреңә канат үскән кебек, хыял күкләренә талпынасың. Бүген никтер минем җанда – сагыш. Әллә сине юксынудан микән. Син бит миңа якты яңгыр идең. Назга коргаксыган җаныма син җылы яңгыр булып килеп кердең, татлы тамчыларың белән сибелдең дә йөрәгемнең юшкыннарын юдың. Мин сафланып, үзем булып калдым, мәхәббәтле синең тамчылардан рухыма көч, яшәүгә дәрт алдым. Рәхмәт сиңа! Яңгыркаем минем… "