"Շխնոց" - այս գրքում բնակված է վաշխառու-ավատատիրոջ տնտեսական երկուշաբթիները, որոնք պարտավորվում են վճարել ֆեոդալը եւ մնացածը քարշ տալ, մինչեւ նոր բերքահավաք: Թուրքիայի դարավորջության ժամանակ ունենում է քարշի հոգակտոր, որը անհրաժեշտ գործառույթ էր համարվում ոչ միայն հողային ռենտայից կախված ազատ հողագործների, այլև ավատատերերի կողմից: Վաշխառու ֆեոդալները առաջեցել են նեղություն ոչ միայն հողագործների, այլև այլ պետությունների վրա: Դրա հետևանքով, ազատ հողագործներին պահանջվում է համառություն նախապես հայտնվել մարդկանց մեջ, որոնք պետք է վճարեն ֆեոդալը, որպեսզի տրված ժամանակ կարողանան հետաքրքրվել քարշի միջոցով: Հետևյալ պատմություններում նաև նշված են վաշխառու ֆեոդալի մասնակցությունը իրավունքի կենտրոնի կողմից պահանջվող նյութերի վրա: Հայաստանում վաշխառու ֆեոդալի մասնակցությունը սկսվել է արդյունավետությունը լավագույներից մեկում հանդիսանում է: Դրա հետևանքով, կողմերը կարող են հետևել այսպիսի իրավանքի պահպանման համար:

Напечатанная в Византии, книга повествует о стремлении свободной земледельческой общины отклонить коммерческую эксплуатацию со стороны генуэзцев. Решение этой проблемы проистекало из различных инициатив и попыток навязывания амбиций византийского правительства и имперской административной системы, стремящихся обеспечить исполнение обязательств перед государством и отречься от уплаты долгов, с единовременной выплатой уступок феодалам и передачей им рентных платежей. К сожалению, этот метод господствовал тогда еще до наших дней.

Электронная Книга «Շխնոց» написана автором Ատրպետ в году.

Минимальный возраст читателя: 12

Язык: Армянский

ISBN: 9781772466836


Описание книги от Ատրպետ

«Շխնոց» վիպակում ազատ հողագործի ողբերգության ակունքը վաշխառու-ավատատիրոջ տնտեսական ձգտումն էր` ճորտացնել գյուղացուն: «Մարաբայությունը», որից այնպես սարսափում է Վարդեւանը, ուրիշ բան չէր, բայց եթե ստրկության մի եղանակ, որով գյուղացին կապվում էր ավատատիրոջ հողակտորին` այս անգամ պարտավորվելով ոչ միայնպետության պահանջած բոլոր հարկերը վճարել, այլեւ վաստակածի կեսը կամ երկու երրորդը ուղարկել ֆեոդալին եւ մնացածով (իսկ մնո՞ւմ էր արդյոք) քարշ տալ գոյությունըմինչեւ գալ տարի, մինչեւ նոր բերքահավաք: Հողի վարձակալման այս եղանակը սուլթանական Թուրքիայում դարերի խորքից էր գալիս: Դարավերջին քաղաքներում տնտեսականհզորության հասած վաշխառուները ձգտում էին օգտագործել իրենց կանխիկ դրամը` հողային ռենտայից եւս օգտվելու համար: Նրանք ունեզրկում էին մասնավորապես հայգյուղացիներին, քանի որ սրանք կարողացել էին սեփական հողակտորին ավելի երկարատեւ համառությամբ կառչած մնալ: Վաշխառու ֆեոդալների դասը շուտով սկսեց նեղել ոչմիայն ազատ հողագործներին, այլեւ թուրք եւ քուրդ մանր ավատատերերին:



Похожие книги

Информация о книге