Книга “Дитя салона” польского писателя Януша Корчака - это трогательный и проникновенный рассказ о жизни маленькой девочки, которая была вынуждена жить в доме своих богатых, но равнодушных родителей.
Автор рассказывает о том, как маленькая девочка страдает от одиночества, непонимания и отсутствия любви. Она чувствует себя чужой в этом богатом и роскошном мире, где все ее желания и потребности игнорируются.
Книга “Дитя салона” показывает, как важно для ребенка иметь любящих и заботливых родителей, которые могут понять и поддержать его в трудные моменты. Она напоминает нам о том, что мы должны быть более внимательными и заботливыми к нашим детям, чтобы они чувствовали себя любимыми и нужными.
Электронная Книга «Dziecko salonu» написана автором Janusz Korczak в году.
Минимальный возраст читателя: 0
Язык: Польский
Описание книги от Janusz Korczak
Dziecko salonu to zaskakująca powieść modernistyczna. Wyrasta z tej formacji kulturowej, ale ją rozsadza, pozostawiając czytelnika w pewnym zdumieniu. Można ją bowiem odczytywać na wielu poziomach: jako krytykę mieszczańskiej moralności, apoteozę indywidualnego buntu, a także jako opowieść o krzywdzie ludzkiej i cierpieniu, determinujących życie jednostki, ale i całych pokoleń (o krzywdzie dziedziczonej).Bohaterem i narratorem jest syn fabrykanta mydła, który po powrocie z zagranicy nie może odnaleźć się w mieszczańskiej rzeczywistości. Po próbie samobójczej opuszcza dom i schodzi po drabinie społecznej, poszukując prawdziwego życia i materiału na książkę. Odkrywa on przede wszystkim krzywdę istnienia – swojego i cudzego. Jest to tak dojmujące, że bohater przestaje notować, milknie, a powieść kończy się jego krzykiem.To nie jest powieść dla dzieci, chociaż są one jej bohaterami. Na ich przykładzie bowiem najjaskrawiej widać niesprawiedliwość i krzywdę społeczną. Co istotniejsze, dzieci są urabiane przez rodzinę – swoisty aparat ucisku – tresowane do swych ról. Ograbia się je z człowieczeństwa, tłumi w nich potrzeby duchowe i wyższe instynkty, by spełniały oczekiwania rodziców i społeczeństwa – dotyczy to tak samo rodzin mieszczańskich, jak proletariackich.Warto zwrócić uwagę na formę powieści. Choć zasadniczo jest ona rodzajem pamiętnika, wewnątrz znajdują się szkice literackie bohatera, pomysły powieściowe, późniejsze jego redakcyjne poprawki (często o charakterze autoironicznym). Z dzisiejszego punktu widzenia stanowi intrygujący eksperyment formalny, od którego nie odżegnałby się późniejszy o sto lat postmodernizm.
